Η ομοιοπαθητική είναι μια ασφαλέστατη μέθοδος που ενισχύει τους οργανισμούς αυτό-οργάνωσης και αυτοθεραπείας του ανθρώπινου οργανισμού. Η ασφάλειά της την κάνει χρήσιμη πρακτικά σε όλες τις ηλικίες από την βρεφική έως και την γεροντική, ακόμη και στην εμβρυική κατάσταση ενός ανθρώπου όπου μπορεί να ωφελήσει και την εγκυμονούσα αλλά και το έμβρυο.
Ιδιαίτερη δύναμη και αποτελεσματικότητα φαίνεται πως έχει η ομοιοπαθητική στις ψυχο-σωματικές παθήσεις, σε αυτές δηλαδή όπου η ψυχική κατάσταση και διάθεση του ασθενή παίζει σημαντικό και ενεργό ρόλο στα σωματικά του συμπτώματα. Το άγχος, ο θυμός, η θλίψη, η δυσφορία, η σύγχυση, οι φόβοι, η υπερβολική νοητική δραστηριότητα κ.α, είναι όλα καταστάσεις που επιδρούν καίρια στις σωματικές λειτουργίες και μπορεί να επιδεινώνουν ή και να συμβάλλουν σε μια ασθένεια. Η ομοιοπαθητική επειδή δρα τόσο στην ψυχή όσο και στο σώμα έχει την δυνατότητα να εξισορροπεί τις ψυχικές εντάσεις και να επιφέρει αυτό-ρύθμιση και αυτό-ίαση συνολικά σε όλο τον οργανισμό.
Η ομοιοπαθητική δεν θα έχει θεραπευτική αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις που απαιτείται άμεση χειρουργική επέμβαση αλλά και σε περιπτώσεις που υπάρχει μεγάλη έκπτωση ή καταστροφή ενός οργάνου – π.χ δεν μπορεί να αναστρέψει μια βαριά νεφρική ανεπάρκεια ή ένα διαβήτη τύπου 1 με πλήρη καταστροφή των νησιδίων Langerhans στο πάγκρεας.
Παρ όλο που η ομοιοπαθητική δεν θα μπορέσει να αναστρέψει τις καταστάσεις αυτές – ή άλλες παρόμοιες με αυτές – εντούτοις μπορεί να είναι χρησιμότατη καθώς βελτιώνει την γενική κατάσταση του οργανισμού, αυξάνει την γενική του υγεία, μειώνει τις επιπλοκές και βελτιώνει την ποιότητα ζωής.
Για παράδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μετά από ένα χειρουργείο βοηθώντας τον ασθενή να αναρρώσει καλύτερα και γρηγορότερα ή να βοηθήσει ένα διαβητικό τύπου 1 να χρειάζεται λιγότερες μονάδες Ινσουλίνης – μαζί και με κάποιες άλλες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής – και να ενδυναμώσει τον οργανισμό του ώστε αντιμετωπίζει καλύτερα τις επιπλοκές του διαβήτη αν και όταν αυτές υπάρχουν.
Η ομοιοπαθητική έχει ιδιαίτερη δύναμη και δράση στις λεγόμενες ‘ψυχοσωματικές’ ασθένειες. Εκεί δηλαδή που τα συναισθήματα και οι σκέψεις, τα άγχη και οι εσωτερικές συγκρούσεις παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση συμπτωμάτων. Για αυτό είναι η καλύτερη φυσική επιλογή για δεκάδες καταστάσεις που ταλαιπωρούν τον σύγχρονο άνθρωπο:
Αϋπνίες, προβλήματα ύπνου – πχ διακοπτόμενος η ανήσυχος ύπνος, νυχτερινή ενούρηση, εφιάλτες, υπνοβασία κ.α – , χρόνιο άγχος, φόβοι και φοβίες, κρίση πανικού, σύνδρομο διάσπασης προσοχής και υπερκινητικότητας, κατάθλιψη, έμμονες ιδέες, ψυχωτικά φαινόμενα, χαμηλή ενέργεια, ευερέθιστο έντερο, χαμηλή λίμπιντο, έλλειψη θέλησης, αρρυθμίες, κ.α.
Τέλος, όλες οι καταστάσεις στις οποίες δεν έχουμε καταστροφή ιστού ή οργάνου μπορούν να βρουν ωφέλεια μεγάλη ή μικρότερη – ανάλογα τον οργανισμό – με την σωστή κλασσική Ομοιοπαθητική αγωγή: Ορμονικά και γυναικολογικά προβλήματα, προβλήματα Περιόδου, Αλλεργίες και Ρινίτιδα, Δερματικά προβλήματα πάσης φύσεως, Υπογονιμότητα, Αυτοάνοσα προβλήματα, φλεγμονώδεις παθήσεις το Εντέρου, ίλιγγος σε διάφορες μορφές, χρόνια κόπωση, Ινομυαλγία, μυκητιάσεις, χρόνιες και οξείες ουρολοιμώξεις, Ωτίτιδες, Ιγορίτιδες, Αμυγδαλιτιδες, συχνά Κρυολογήματα, Στομαχικά προβλήματα, αυχενικά θέματα, πόνοι και φλεγμονές, αρθρίτιδα, νευρολογικά προβλήματα, κ.α.
